Popatrz w lustro, na kogoś wielkiego

Wstań i popatrz w lustro. Nie krępuj się, popatrz na siebie, kogo widzisz? Widzisz w lustrze kogoś, kto wiele może dokonać. Kto nie musi się niczego bać! W lustrze jest człowiek, kto być może, będzie kierował tym krajem, dobrze kierował, ponieważ wie, że to ma być służba, a nie nadużywanie władzy dla swojej wygody. W lustrze jest ktoś, kto może być lekarzem i uratować setki istnień, ponieważ życie będzie ważniejsze niż pieniądze i korupcja. W tym lustrze patrzysz na kogoś, kto może uczynić ten świat lepszy, dokonać wielkich rzeczy, uszczęśliwić setki ludzi. W lustrze może być osoba, która będzie dla kogoś wzorem lub najważniejszą na świecie, osoba która zetrze z kogoś niejedną łzę, osoba która wywoła wiele uśmiechów na twarzach innych, osoba która da światu nadzieję na lepsze jutro. Osoba, która jest wspaniała! Tak, to właśnie Ty! I nawet nie pyskuj jakimiś durnotami twierdząc, że jesteś beznadziejny. Chcesz coś osiągnąć? To zacznij doceniać siebie, jeśli jesteś gorszy w nauce, lub swojej pracy, wcale nie znaczy, że już nic nie osiągniesz. Przypomnę tu słowa Einsteina: "Każdy jest geniuszem. Jeśli jednak oceniasz rybę po jej umiejętności wspięcia się na drzewo, przeżyje całe swoje życie, myśląc, że jest głupia.". Musisz znaleźć coś, w czym będziesz naprawdę dobry. A spróbowałeś kiedyś grać na gitarze, tańczyć, zajmować się grafiką komputerową, fotografią czy czymś innym? Znajdź to, w czym, będziesz dobry! 

To zabija w nas człowieczeństwo… Jak ktoś ma niby osiągnąć sukces, skoro twierdzi na samym wstępie, że z niczym nie da rady? Nawet nie będzie chciał się za daną rzecz wziąć, zaryzykować… Nie chodź ze spuszczoną głową, jak to mawia moja dziewczyna: „cycki do przodu”. Poczuj, ze jesteś ważny. Nie zważaj na ludzi którzy chcą Ci wmówić, że jesteś słabszy. Już nie raz wspominałem na tej stronie, jaki mam stosunek do takich osobników. Jaką żmiją trzeba być, żeby poniżać innych, tylko po to, by swoje ego zawyżyć? To przecież szczyt moralnej ignorancji, brak otwarcia się na cierpienie innych. 

Każdy Twój czyn zdradza, co naprawdę myślisz o sobie. Jaka to polityka, że człowiek przychodząc z pracy, kładzie na patelni 3 jajka, zrobi z nich jajecznice, a później przegryzając pół-czerstwym chlebem, zjada to wszystko bezpośrednio z patelni? Nie! Tak, nie może być! Jeśli wracasz do domu po ciężkim dniu, masz poświęcić trochę więcej czasu by zrobić sobie porządny obiad, bo Ci się to należy! I nie ma mowy o jedzeniu z patelni, masz sobie jak arystokrata nałożyć na czysty talerz ze sztućcami. Nawet, jeśli lubisz, to dołącz sobie drobną lampkę wina. Masz wiedzieć, że jesteś kimś! Nie chodzi mi tu o popadanie w pychę, być przesadnie dumnym, ale wiedzieć najzwyczajniej, że jesteś człowiekiem, który potrafi zdziałać wiele dobra! 

Utnij sobie od czasu do czasu popołudniową drzemkę, ponieważ ciężko pracujesz i należy Ci się. Weź gorącą kąpiel, przeczytaj dobrą książkę, umebluj swój pokój na nowy, ciekawy sposób, miej styl życia taki, że poczujesz się ważny. Co może myśleć niby o sobie człowiek, który po pracy zje w jakimś obskurnym barze mlecznym zupę za 5 zł. Wróci sam do domu, tak cały dzień będzie oglądał telewizję. Po wszystkim umyje się szybko w zimnej wodzie, po czym idzie spać? Często twierdzę, że należy się poświęcać dla innych, pomagać, wywoływać uśmiech, ale czasami trzeba zadbać o samego siebie. Pewne bardzo mądre słowa brzmią „kochaj bliźniego jak siebie samego”, podkreślam: „jak siebie samego”. Jeśli siebie nie pokochasz, to innych tym bardziej. 

Tak leję wodę, piszę nudno i bez sensu. Ale najzwyczajniej chcę by ludzie zaczęli także doceniać siebie…